Η γονική μέριμνα ενός νεογέννητου είναι μια δύσκολη επιχείρηση. έχουν διαφορετικές συνήθειες ύπνου, διατροφικές συνήθειες και έχουν διαφορετικούς τρόπους να επικοινωνούν τα συναισθήματά τους. Το ίδιο συμβαίνει και με το υλικό αποβολής τους. Αλλάζει με την πάροδο του χρόνου. αρχικά είναι πρασινωπό (σχεδόν με ρευστό, συνυφασμένο κυρίως με αμνιακό υγρό και βλέννα), επίσης γνωστό ως μεκόνιο. Ωστόσο, καθώς το μωρό αναπτύσσεται και υφίσταται αναπτυξιακές και διαιτητικές αλλαγές, το χρώμα, η συνοχή και η εμφάνιση του σκύλου γίνεται πιο ενήλικος. Το φυσιολογικό και το κατάλληλο για την ηλικία χαρακτηριστικό του καρκίνου του μωρού εξαρτάται από διάφορους παράγοντες όπως η ηλικία του μωρού, οι διατροφικές συνήθειες και το εάν το μωρό έχει ξεκινήσει στερεά ή όχι. Ως μητέρα, πρέπει να γνωρίζετε πότε είναι ομαλή η θηλή του μωρού σας και πότε πρέπει να ανησυχείτε.
Τι μοιάζει με το θηλαστικό μωρών;
Η διατροφή των μωρών επηρεάζει άμεσα το περιεχόμενο του μωρού. Όταν ένα παιδί θηλάζει, τα κόπρανά του γίνονται μαλακά και ελαφρύτερα στο χρώμα. Τα μωρά μπορούν να περάσουν από το σκαμνί μετά από κάθε τροφοδοσία (ή τέσσερις φορές την ημέρα κατά μέσο όρο), μπορούν ακόμη και να περάσουν ένα σκεύος δύο φορές ή τρεις φορές την εβδομάδα, αλλά δεν πρέπει να είναι πρόβλημα, εφόσον τα περιττώματα είναι μαλακά και το χρώμα είναι συνεπές. Στην αρχή, τα μωρά περάσουν ένα πρασινωπό-μαύρο και πίσσα-όπως σκαμνί, αυτό οφείλεται στην παρουσία πρωτόγαλα στο γάλα.
Καθώς η τροφή του στήθους γίνεται πιο γαλακτώδης, η σύσταση των κόπρανων γίνεται πιο σταθερή και αλλάζει το χρώμα της σε πράσινο-κίτρινο. Η συχνότητα με την οποία περνούν τα κόπρανα μειώνεται επίσης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όταν το μωρό περνάει πολύ συχνά στρώματα νερού, οι πιθανότητες είναι δίκαιες ότι το έντερο του μωρού είναι ερεθισμένο λόγω πιθανών τροφικών αλλεργιών. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, αξιολογείτε προσεκτικά τη διατροφή σας και αποφύγετε τα γαλακτοκομικά προϊόντα (γάλα, τυρί, γιαούρτι) από τη διατροφή σας για περίοδο τουλάχιστον 3 εβδομάδων.
Θα αλλάξει η ουρά των μωρών του θηλασμού εάν αλλάξω από το στήθος στο μπουκάλι;
Όταν το μωρό μετατοπίζεται από το θηλασμό στη διατροφή των μπουκαλιών, η μετάβαση πρέπει να είναι πιο σταδιακή ή ομαλή (σε διάστημα αρκετών εβδομάδων). Αυτό επιτρέπει στο πεπτικό σύστημα του μωρού να προσαρμοστεί κατάλληλα και έτσι να αποτρέψει απότομες αλλαγές στο σύστημα του πεπτικού συστήματος και του αποβολικού. Επιπλέον, είναι επίσης πολύ υγιές για σας, καθώς ελαχιστοποιεί τον κίνδυνο ανάπτυξης μαστίτιδας (επώδυνη, κόκκινη ή φλεγμονώδη μαστού). Σε περίπτωση απότομης αλλαγής, το μωρό είναι πιο πιθανό να αναπτύξει προβλήματα δυσκοιλιότητας και πέψης.
Εδώ είναι ένα βίντεο που μπορεί να επισημάνει πιο αποτελεσματικά τη διαφορά μεταξύ του θηλασμού των μωρών που θηλάζουν και του σκύλου που τρώει το μωρό:
Ποια είναι μερικά κοινά προβλήματα που αναφέρθηκαν στα θηλάζοντα μωρά;
Παρακάτω είναι μερικά από τα πιο συχνά αναφερόμενα προβλήματα που αντιμετωπίζουν συχνά τα μωρά που θηλάζουν:
1. Απαγορεύεται η άφιξη για ημέρες
Εάν τα μωρά δεν τσιμπούν τακτικά ή συχνά όπως πάντα, δεν είναι πάντα κάτι που πρέπει να ανησυχήσετε. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η τροφή για μωρά των μωρών είναι τόσο εμπλουτισμένη με τη διατροφή ότι δεν υπάρχει σχεδόν κανένα απόβλητο.
Αυτό που πρέπει να αναζητήσουν οι γονείς είναι μια αλλαγή στη διάθεση, τις συνήθειες ύπνου, τις διατροφικές συνήθειες και τις φυσικές αλλαγές στο μωρό. Μερικές φορές το μωρό θα έχει ένα άκαμπτο στομάχι, παρουσιάζει σημάδια δυσφορίας όταν περνάει κόπρανα που όλα δείχνουν ένα πρόβλημα κίνησης του εντέρου. Σε αυτή την περίπτωση ο γιατρός πρέπει να συμβουλευτεί αμέσως.
2. Διάρροια ή υδαρής ποπ
Οι γονείς θα πρέπει να παρατηρούν εάν το μωρό έχει πολύ ρινοκολάπια, αυτό θα έδειχνε διάρροια. Σε αυτή την περίπτωση το μωρό θα περάσει πιο συχνά τα κόπρανα. Θα είναι πολύ διαρρεύσει και θα ξεσπάσει ξαφνικά.
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους ένα μωρό μπορεί να έχει διάρροια. Η γαστρεντερική λοίμωξη, η υπερβολική υγρή διατροφή, η αλλεργία σε ορισμένα τρόφιμα και η αντίδραση φαρμάκων είναι οι συχνότερες αιτίες διάρροιας. Εάν η κατάσταση αυτή παραμείνει σε διάστημα μιας ημέρας πρέπει να αναζητηθεί άμεση ιατρική φροντίδα, καθώς αυξάνονται οι πιθανότητες αφυδάτωσης.
3. Δυσκοιλιότητα
Εάν το μωρό έχει δυσκολία στο πέρασμα των περιττωμάτων ή το πρόσωπό του μετατραπεί σε έντονο κόκκινο μπορεί να είναι ένδειξη δυσκοιλιότητας. Όταν ένα παιδί έχει δυσκοιλιότητα εμφανίζουν συνήθως σημεία όπως ο ερεθισμός ή το κλάμα ενώ περνούν τα περιττώματα. Μερικές φορές λίγο αίμα παρατηρείται επίσης λόγω ρήξης του δέρματος.
Τα θηλάζοντα μωρά δεν είναι συχνά δυσκοιλιωμένα λόγω του πρωτογάλακτος στο μητρικό γάλα, το οποίο λειτουργεί ως ήπιο καθαρτικό, αλλά τα μωρά που τρέφονται από ένα μπουκάλι μπορεί να υποφέρουν από δυσκοιλιότητα, εξαιτίας της υπερβολικής στερεάς ή λιγότερης ποσότητας νερού. Επίσης, μερικές φορές το παιδί μπορεί να αφυδατωθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα οδηγώντας σε σκληρά κόπρανα. Ο πυρετός και τα φάρμακα μπορεί επίσης να προκαλέσουν δυσκοιλιότητα.
4. Πράσινο Poop
Πράσινο χρώμα poop μπορεί να υποδηλώνει υπερβολική πρόσληψη λακτόζης, η λακτόζη είναι μέρος του μητρικού γάλακτος, και ως εκ τούτου η υπερ-τροφοδοσία αναφέρεται εδώ.
Εάν το μωρό παίρνει τη σωστή τροφή και εξακολουθεί να έχει πράσινο χρώμα poop, μπορεί να υποδείξει μια αντίδραση φαρμακευτικής αγωγής, τροφική αλλεργία ή ένα σφάλμα στομάχου. Εάν το χρώμα του σκύλου δεν αλλάξει μετά από 24 ώρες, θα πρέπει να επισκεφθεί κάποιος παιδίατρος.
5. Ακατέργαστη λεκάνη
Το κηλιδωμένο με αίμα poo είναι ενδεικτικό της δυσκοιλιότητας, αυτό συμβαίνει όταν το δέρμα γύρω από τα άκρα των μωρών ρήξη (πρωκτική σχισμή) λόγω της υπερβολικής πίεσης που εφαρμόζεται για να περάσει έξω τα κόπρανα. Ωστόσο, ένα τέτοιο σκαμνί πρέπει να ελέγχεται από το γιατρό για να αποκλείσει οποιαδήποτε άλλη νόσο.
6. Πολύ κίτρινο ή άσπρο Poop
Απαλό ή κίτρινο poo είναι κοινό σε μωρά που έχουν ενεργό ίκτερο. Άλλες ενδείξεις ίκτερου στα νεογέννητα μωρά περιλαμβάνουν κιτρινωπή απόχρωση του δέρματος, κιτρίνισμα του σκληρού χιτώνα (ορατό τμήμα του ματιού) και συχνότερη κούραση. Η φυσιολογική πρόσκρουση παρατηρείται στα νεογέννητα μωρά και διαχωρίζεται αυθόρμητα μέσα σε λίγες ημέρες χωρίς θεραπεία. Ωστόσο, εάν το μωρό σας έχει προβλήματα ακόμη και μετά από 2 εβδομάδες, μιλήστε με παιδίατρο ή μεσαία σύζυγο.
